Tokyo: dag 3, Nikko

Vanochtend werd ik al vroeg wakker omdat ik gisteren of afgelopen nacht ben aangevreten door muggen. Rond 06:00 uur had ik mijn benen open gekrabd en realiseerde ik me dat ik op het laatste moment iets van After Bite in mijn koffer had gestopt. Maar waar? Hoewel ik zo zachtjes mogelijk zocht werd Martijn toch wakker van mij, dus Martijn was niet blij en ‘voor straf’ moest ik weer koffie halen.

De zon was om 06:00 uur al bijna anderhalf uur op. Als ik het hier voor het zeggen had dan was ik allang naar een andere tijdzone gegaan: het is nu om 04:35 uur licht (zonsopkomst) en om 18:50 uur gaat de zon onder. Dat is toch niet handig?

Nog zoiets vreemds: op veel plaatsen - waaronder onze hotelkamer - hebben ze verwarmde wc-brillen. Zal best fijn zijn in de winter, maar ik vind het akelig. Alsof er vlak voor mij iemand heel lang heeft gezeten. Blegh.
Ook heeft de wc meer knopjes dan de gemiddelde afstandsbediening. Je kunt onder andere alles spoelen (de wand, jezelf, de bril en gewoon doorspoelen), je kunt kiezen voor een fris geurtje en zelfs voor een muziekje als je daarvoor in de stemming bent.

Een aanzienlijk deel van de Japanners loopt met mondkapjes op, dat blijft een bijzonder gezicht. Tokyo lijkt op een mierennest, het is ontzettend druk op straat maar het is beslist geen chaos. Voor de trein of metro dien je je keurig binnen de lijnen achter elkaar op te stellen voorafgaand aan het instappen. Het werkt als een, nou ja, trein.

Vanochtend zijn we al vroeg vertrokken naar Nikko, naar verschillende tempels in de bossen. Een plezierige reis en de tempels waren zeer indrukwekkend. De omgeving was ook prachtig, bossen en bergen. Hopelijk is Nagano (omgeving) straks minstens zo mooi! Het weer: 27 graden en halfbewolkt. De luchtvochtigheid is hoog, maar een briesje zorgt af en toe voor verkoeling. Onze hotelkamer heeft airco, gelukkig. Waarschijnlijk is het iets aangenamer dan de tropische temperaturen in Nederland. We benijden jullie niet..

Hoewel we vandaag echt minder wilden lopen dan gisteren staat er nu, om 19:00 uur, 13 kilometer op de teller. En ruim 40 verdiepingen (gisteren 19) dankzij de vele trappen in de bossen bij Nikko. En dan moeten we zometeen nog eten. We gaan naar een sushi-restaurant hier vlakbij.

Oh ja, sushi: op de eerste dag zag ik bij een souvenirswinkeltje een shirtje met de tekst: I’m just here for the sushi’. Omdat het ongeveer het eerste winkeltje was waar ik tegenaan liep heb ik hem laten hangen. Stom! Ik ben hem nog niet opnieuw tegengekomen. T-shirt maakte me aan het glimlachen, dus ik had hem meteen moeten kopen...

De voeten voelen we nu wel, morgen gaan we naar Mt. Fuji. Ons plan: met de trein naar die berg (vulkaan) toe, het ding op de foto zetten en een terras opzoeken waar we de rest van de middag met uitzicht op Mt. Fuji met de voeten omhoog gaan zitten eten en drinken. Het wordt een zonovergoten dag (26 graden) dus hopelijk vinden we een goed plekje.