Het paradijs

Voor wie ooit Namibië bezoekt: probeer een reservering te krijgen bij Onguma Tented Camps. De reis er naartoe is hels, maar als je er eenmaal bent en voor je tentje zit met uitzicht op een 'waterhole' waar diverse dieren komen drinken, ben je de reis op slag vergeten.

Vanochtend om 08:00 uur zijn we vertrokken vanuit Twyfelfontein. Een lange rit, om 16:00 uur kwamen we aan bij de gate van Etosha. Onderweg zijn we een paar keer gestopt voor onder andere diesel, water, eten en cash. Meestal spring ik uit de auto en sla water, eten en cash in, Martijn maakt nieuwe vrienden bij de pomp. Zijn nieuwe 'vrienden' proberen van alles aan hem te verkopen, zelfgemaakte prullaria, en toen ik bij de eerste stop terug kwam met water en eten stond Martijn met een lelijke zelfgemaakte sleutelhanger in zijn hand. Ik bewaak de portemonnee, en zijn nieuwe 'vriend' wilde er 100 Namibische Dollar voor hebben, voor zijn troep. Mooi niet. Hij heeft 20 ND gekregen en mocht zijn sleutelhanger houden.

Als je aan komt rijden bij een benzinepomp staan ze met drie of vier man te wijzen naar een plek. Daar ga je vervolgens staan en een man tankt, de andere twee beginnen fanatiek de auto te wassen. Geen overbodige luxe met zoveel zand. Uiteraard krijgen deze mannen, net als het personeel in het restaurant en de mensen die de koffers naar binnen brengen bij een locatie een royale fooi. Het "bakkie" rijdt uitstekend, is duidelijk gemaakt voor dit soort zandwegen.

Onderweg hebben we wat giraffes, kudu's, struisvogels, wrattenzwijnen (pumba's), een duikertje en een rare vogel gezien. Oh, en natuurlijk impala's, maar die tellen niet mee. Die zijn hier net zo veelvoorkomend als mussen in Nederland.

Onderweg wisselen spotify en de Afrikaanse Radio 2 elkaar af. Martijn rijdt en ik navigeer. Omdat ik me nog wel eens wil vergissen tussen links en rechts, wijs ik. Vandaag ging ook dat mis en sloeg ik het water uit Martijns hand. De TomTom wordt regelmatig genegeerd want met gezond verstand kom je het verst.

De ontvangst bij het 'camp' was allerhartelijkst, tent is geweldig, het uitzicht nog mooier en morgenochtend de eerste safari. Welke we gaan doen, daar zijn we nog niet over uit. De opties zijn: na het ontbijt zelf rijden; met een gids het park in (in de auto); of een nature walk (lopend olv een gids). Martijn heeft de voorkeur voor die laatste, ik zie dat nog niet zo zitten. Straks tijdens het eten maar uitvechten.

Als we de tent willen verlaten na zonsondergang (en voor zonsopkomst) moet iemand ons begeleiden. Dus straks naar het eten (braai, rond het kampvuur), mogen we niet alleen. Gisteren was er een leeuw in de buurt, dus dat snap ik wel.

Er is WiFi, maar zeer traag. Ik heb nog overwogen om hier een SIM-kaart aan te schaffen, maar dan kan ik straks in Botswana en Zuid Afrika ook een SIM-kaart kopen. Gelukkig is René zo lief geweest om een foto van de snelweg bij het verslag van gisteren te plaatsen, dank!

Hopelijk houdt WiFi morgen stand en kan ik laten weten wat het is geworden: zelf rijden, met een gids of lopen.